Ergens in september 2006 kregen mijn man en ik ons 1e kind. Een zoon! Ik werkte in die tijd al jaren in de kinderopvang en had op dat moment mijn eigen kinderopvang aan huis. Ik was er van overtuigd dat ik alles wist van het verzorgen van kinderen. Ik vond het heerlijk om in de opvang voor de baby’s te zorgen, en keek dan ook enorm uit naar de komst van ons eigen kindje. 

..In plaats van moeders veroordelen op de keuze voor borst- of flesvoeding, deze moeders juist complimenteren met het maken van hun eigen keuzes. Accepteren dat borstvoeding niet voor iedereen is weg gelegd, en dat sommige baby’s het beter doen op kunstvoeding. Want als een moeder borstvoeding geeft met tegenzin, dan is dat NIET de beste keuze. Dan kan de borstvoeding wel het meest natuurlijk zijn, maar een baby heeft in dat geval op de lange termijn meer aan liefde en connectie met zijn moeder dan aan de borstvoeding…

Er zijn te weinig kraamverzorgsters beschikbaar voor het aantal kraamgezinnen dat zorg nodig heeft. Hoe dat komt is op zich goed te verklaren, maar daar schrijf ik misschien nog eens een ander blog over. In dit blog leg ik je vooral uit waarom je je daar geen zorgen om hoeft te maken.