Van de week liep ik met ons hondje van drie jaar oud door het park, en kwam ik iemand tegen met een jong hondje. Ik heb zelf een hond, en weet wat de juiste manier van benaderen is. ‘Niet vol erop duiken, maar het hondje rustig aan je laten ruiken en wennen voor je aanraakt en gaat aaien.’ Dus zat ik daar op mijn hurken rustig af te wachten tot de pup genoeg moed had verzameld om mij te begroeten.
Ik vergeet nooit meer dat ik binnenkwam bij een kraamgezin op de derde dag, vrolijk zoals altijd. “Goedemorgen!” zei ik, terwijl ik de deur binnenstapte. Op de bank zat de bewuste moeder onder een dekentje, met de baby op schoot. “Nou, laat dat ‘goede’ maar weg” zei ze. Uiteraard schoot ik in de lach, en zij misschien ook een klein beetje (toch Lin?).
Voor ik hier verder op inga, wil ik heel graag benadrukken dat ik weet hoe heftig het is als je een baby hebt die veel huilt. Been there, done that. Nachten lang zat ik met mijn huilende baby in de woonkamer, of lagen we op bed om toch te proberen wat te slapen terwijl hij de longen ui zijn lijf schreeuwde. Ik heb er nog last van (haha, en je werkt met baby’s!) en weet nog heel goed hoe wanhopig en boos ik soms was. Dus heb jij momenteel een huilend kindje en ben je wanhopig op zoek naar een oplossing? Stuur me een berichtje en ik denk graag met je mee ❤️
