Oorlogen, ruzies, familievete’s, vriendschappen naar de knoppen, onbegrip, boosheid, teleurstelling, schuldgevoel, schaamte, irritatie… Zomaar wat woorden die bij mensen opkomen als je zegt dat je eens even lekker wil discussiëren over het wel of niet geven van borstvoeding.
Deze zin heb ik in mijn leven al intens vaak uitgesproken: “Ik ben gewoon geen babymoeder, ik ben ook blij als ze wat groter zijn”.
Een onstilbare drang naar ritme, voorspelbaarheid, weten waar je aan toe bent, een gebruiksaanwijzing. Eigenlijk was ik die hele eerste periode met de oudste vooral op zoek naar zekerheid en bevestiging. Maar niet van de baby zelf, nee, naar alles uit boekjes, wat een ander me vertelde, wat ik geleerd had, naar wat ik dacht dat moest en normaal was.
